Vizsla Dio 6 maanden oud

24 januari 2017

Dio is 6 maanden oud.

We gaan een nieuwe fase in; de puberteit.

Staat gelijk aan:

-bananen in je oren

-korte concentratie

-zwarte gaten in je geheugen

-invloed van geslachtshormonen

Als trainer van een puber hond houdt dat in:

-veel geduld

-herhaling van alles wat we de afgelopen 4 maanden hebben getraind.

-nog meer geduld

-grenzen aangeven

-rust geven om te groeien

-herhaling van omgang met prikkels 

en dit blijven doorzetten

En vooral: blijven lachen (om jezelf en om je hond)

Natuurlijk komt interne therapiehond Dio ook in de puberteit.

Al lijkt het dat mensen dat niet verwachten.
Immers, hij groeit toch op bij een trainer...

Dus hij is toch perfect getraind en vertoond perfect gedrag???

Ik heb één antwoord:
Dio is ook een hond en ik ben ook gewoon een mens.

Zoals ik in de vorige blog al benoemde, gaat Dio nu elke week 

een dagdeel naar zijn eigenaar toe.

En ook dit gaat met vallen en opstaan.

De ene keer gaat het perfect. Voelt eigenaar zich goed en kan

hij stukken met Dio lopen, trainen en knuffelen.

1,5 week geleden had ik eigenaar aan de telefoon.

Hij was overstuur.

Dio luisterde niet. Dio trok aan de lijn. 

Dio wilde alles in zijn bek mee nemen.

Telefonisch heb ik hem begeleidt en adviezen
gegeven wat hij nu (laagdrempelig) wél kon doen,
om samen tot een positief gevoel te komen.

Bij de  persoonlijke training (enkele dagen later), zijn we samen gaan zitten om 

een plan van aanpak voor deze situaties te bedenken.

Dus wat doe je als Dio trekt?

Oja, dat hadden we getraind.

Wat doe je als Dio afgeleidt is?

Bijv. aandacht krijgen dmv speeltje 

en het positief afronden.

Een heftige sessie voor het baasje van Dio.

Maar met als prachtig resultaat dat hij de volgende

keer dat Dio een dagdeel bij hem was, 

zelfstandig kon oplossen waar hij tegen aan liep.

Super trots !

Bezoekje aan de 'grote' stad Utrecht.

De training van Dio bestaat nu uit stabilisatie van zijn gedrag

en natuurlijk wat nieuwe uitdagingen.

Door nieuwe oefeningen, of oude oefeningen moeilijker maken.

Dio heeft ook z'n eerste sneeuw gevoeld.

We moesten er wel voor naar Utrecht, maarja,

dan heb je ook wel sneeuw!!

Zelfs liggen in de sneeuw was geen probleem

(alles voor een brokje)

Naast de training en het consequent zijn

genieten we hier enorm van Dio zijn aanwezigheid.

Zo mooi om te zien wat je bereikt met een positief opgevoede hond. 

Het vertrouwen waarmee hij de wereld in stapt is ontwapenend.

Vol vertrouwen

Tussen de honden en de katten in liggen.

Heerlijk eerlijk

werken en leven met honden.

Ik hou ervan!

Nieuwe uitdagingen in 2017!

Welkom in 2017.

Een nieuw jaar met nieuwe uitdagingen voor

de begeleiding van therapiehond in training Dio.

De jaarwisseling heeft Dio zonder enige problemen doorstaan.

Begin december schrok hij nog van een knal in de verte.

Richting oudejaarsavond keek hij niet eens meer van op.

Vijf minuten voor de jaarwisseling kreeg hij een enorm groot en lekker bot.

En daar heeft hij zo'n 1.5 uur op liggen te kauwen. 

Wat een heerlijk relaxte hond is Dio toch!

In dit nieuwe jaar,

werken we toe naar de definitieve plaatsing 

van Dio als therapiehond bij zijn baasje.

Wekelijks gaat Dio nu voor een paar uur (en telkens iets langer) naar zijn baasje toe,

om samen met hem te zijn. 

Ik heb een lijstje voor de eigenaar gemaakt.

Met herhaling van oefeningen die wij samen tijdens de begeleiding al deden.

Zowel oefeningen binnen als buitenshuis.

En elke maand krijgen Dio en zijn baasje een gerichte opdracht,

om samen te trainen.

Tijdens de wekelijkse begeleiding bespreken we dan hoe het is gegaan

en werken we verder aan de gehoorzaamheid.

Op zaterdag 7 januari is Dio voor het eerst,

zonder vaste therapiehonden trainer Suzan naar zijn baasje gegaan.

Ik (Suzan) vond het eigenlijk best een beetje spannend.

Normaal ben ik er natuurlijk altijd bij en kan ik bijsturen wanneer dat nodig is.

Ik vertrouw Dio en zijn baasje helemaal dus wist ook zeker dat het goed zou komen.

Dio vertrok vroeg in de middag met zijn rugzakje 

met daarin een vol trainingstasje met lekkers,

zijn kleedje, een piepspeeltje en een lekker bot.

Zo voelt het vast als moeder zijnde, wanneer je kind voor het eerst bij een vriendinnetje gaat spelen...

Gedurende de middag werd ik op de hoogte gehouden van alle vorderingen.

'Suus, Dio en ik hebben samen een rondje gelopen. 

We hebben zit en blijf getraind bij de supermarkt en de slager. 

We hebben ook al een apport spelletje gedaan'.

Super, trotse trainer.

Vijf minuten later: 'Suus, hij vind maar geen rust, wat kan ik daar aan doen?'

'Doe de kleedjes oefening maar.'

'Hoe ging die ook al weer'.

Ik geef uitleg.

Weer vijf minuten later: 'hij ligt nu heel rustig te slapen naast me'.

Want zeg nou eerlijk, 

wat is er lekkerder dan bij je eigen baasje op de bank liggen,

als hij zich niet helemaal lekker voelt!

Dio voldoet nu al prima aan zijn taak als therapiehond!

Ook op de hondenschool blijft Dio goed zijn best doen!