vrijdag 18 november 2016

Aandacht, communicatie, respect en grenzen dl 1

Aandacht is het eerste wat er nodig 
om samen te kunnen werken.

Bij een hond kunt je op een positieve manier aandacht krijgen door:
-samen te spelen
-koekje geven voor aandacht
-zijn naam aanleren 
-een aandacht commando aanleren. Bij mij is dat 'kijk eens'.
-aandacht stimuleren door: goed zo, braaf te zeggen en dan een koekje.
(dus een positieve associatie krijgen met commando's)


Dio kent alle bovenstaande manieren van aandacht.
En dus kunnen we gaan samenwerken.

Samenwerken houdt voor mij in,
ik vraag iets van de hond
en de hond probeert die oefening uit te voeren.


Nu kan ik natuurlijk altijd bekende commando's vragen.
Dio kent inmiddels prima de commando's :
zit
af
sta
blijven
hier komen
naast
volg
zijn naam
'kijk eens'


Maar als ik elke keer als we samen gaan werken enkel die commando's vraag,
wordt het voor Dio heel saai.

En ik wil dat het leven en het leren leuk voor Dio is en blijft!


Dus vraag ik soms een oefening de net iets anders is, dan de normale oefening.
(bijv.. bij de bootcamptraining; een sta en blijf op een boomstronk)
En natuurlijk blijf ik de oefeningen die hij al kent, met enige regelmaat enthousiast belonen
(interval beloning heet dat).



Door oefeningen die Dio beheerst in diverse omgevingen te vragen,
leert hij dat bijvoorbeeld het zit en blijf commando, overal geldt.
Dus ook in de regen, in het donker, op straat, in het bos etc.


Ik blijf er op hameren; houdt oefeningen kort.
Als je merkt dat de aandacht van de hond verslapt,
dan vraag ik nog 1 x een oefening die met succes kan worden afgesloten en dan stop ik.

Ik denk dat 95 procent van alle hondeneigenaren
te lang door traint met hun hond. 
En te veel vraagt van hun hond!

Daardoor ontstaat frustratie bij de hond (die wil niet meer luisteren)
frustratie bij de eigenaar (omdat de hond niet langer doet wat de eigenaar wil).
En de hond leert dat als hij niet luistert,
hij daar eigenlijk ook wel aandacht mee krijgt.
(tja negatieve aandacht is ook aandacht).


Overprikkeling is ook iets wat je veel bij jonge honden ziet.
Mensen laten ze te lang door gaan,
waardoor de honden doordraaien.

Stop de honden dus op tijd. Ook met spelen.
Spelen hoeft niet langer dan een paar minuten te duren!

Daarna krijgt de hond rust,
op een plek die voor de hond rust geeft.

Honden moeten zo'n 20 h per dag slapen!

Jonge honden voelen deze grenzen,
nog niet goed aan. 
Ze weten nog niet goed wanneer spel lang genoeg is.
Wanneer training lang genoeg is. 
Wij, als verzorgende eigenaren
 moeten dit dus voor de honden bepalen.

Wij geven deze grenzen aan om de hond 
te beschermen tegen overprikkeling.


Door met aandacht, vertrouwen en respect 
om te gaan met een hond.
En zeker door grenzen aan te geven, 
zoekt de hond zelf zijn rust.
En geeft hij jou vertrouwen en respect terug!


En natuurlijk mag hij ook gewoon heerlijk hond zijn.
Zonder lijn, zonder tuigje, zonder koekjes, zonder
iemand die constant naar je roept wat je moet doen.
Hij mag lekker rennen, snuffelen en doen wat hij zelf wil doen.





vrijdag 11 november 2016

Leren is leuk!

Voor Dio. interne therapiehond in opleiding,
is (net als natuurlijk bij elke hond),
super belangrijk dat leren leuk is en leuk blijft!

Hoe zorgen we daar voor?

Door te trainen in verschillende omgevingen.

Hier bijvoorbeeld op de hondenschool.
Spelen met soortgenoten en leren in bijzijn
van andere honden.


Tijdens de wandeling mag Dio best zo nu en dan snuffelen.
Voorwaarde is, dat de lijn ontspannen blijft!

Snuffelen is voor honden misschien wel 
het aller belangrijkste in hun leven.

Geef ze dus de kans, de ruimte en de tijd
om dit te doen!


Ook als het heeft geregend gaan we gewoon naar buiten om te oefenen.
Dio houdt niet zo van water.
Maar met een voertje kan ik hem wel zover krijgen dat hij erin gaat staan!



Stukjes lopen aan de lijn
en stukjes lopen zonder lijn.

In het bos kan Dio lekker rennen en spelen we zoekspelletjes.
(gooi een dennenappel tussen houten stokken).

Dio kiest er hier zelf voor om over een boomstronk te lopen.
Leuk voor de afwisseling!


Ook als we naar de vaste wal gaan,
trainen we altijd even op de Teso boot.
Gewone zit, af en blijf oefeningen.

Hond blijft en ik ga uit zicht.

De boot is een uitdagende omgeving, 
met al de geluiden, de deining van de zee,
en de training tussen de stilstaande auto's en vrachtauto's.


We doen ook de oefening om voertjes niet zomaar uit mijn hand
te pakken. Maar als Dio rustig is krijgt hij gewoon een voertje.




Aan de lijn lopen 
oefenen we telkens kort!
Maximaal 10 minuten.

Om het leuk te houden,
praat ik tegen de hond.
Ik beloon heel regelmatig wanneer hij naar mij kijkt
en aan een ontspannen lijn loopt.

\


Een goede trainer creƫert situaties waarin een hond succeservaringen kan hebben!




vrijdag 4 november 2016

Dio Herfst 2016

Dio geniet van de herfst november 2016

Om Dio te laten wennen aan lopen in plassen, laten we hem nu tijdens regenbuien
buiten zoekspelletjes spelen.

Op het blauwe plastic zeil blijven plassen water liggen
en daar kunnen we leuke zoekspelletjes van maken.


Samen met Rain rent hij lekker door de plassen heen.
Volgende stap is dat hij er ook in gaat zitten ;)



Zondag na de puppyles, was er een verrassing voor Dio.
Een meeting met zijn half zussen Jans en Zus.
Zij komen bij dezelfde fokker vandaag en Jans heeft  (links op de foto)
heeft dezelfde vader als Dio

Het was een intensieve speeldate.
En even poseren was geen probleem.


 Maandag zijn we op bezoek geweest bij de ouderen van de omring.
Dio heeft keurig zijn kleedje oefening gedaan. En hij was duidelijk nog moe van zijn
speeldate van gisteren, want hij viel in slaap tijdens het knuffelen.


Dinsdag zijn we naar het bos geweest.
Stukjes hebben we aan de lijn gelopen,
maar ook mocht Dio lekker onderzoeken.
Hij klom zelf de boomstam op,
om er daarna heel gecontroleerd weer af te lopen.


 Hij liep opeens met iets in zijn bek....
Rara...



Woensdag zijn we voor een training naar Dio zijn baas gegaan.
We hebben wat oefeningen gedaan en door het dorp aan de lijn gelopen.
Ook zijn we even op bezoek bij opa en oma geweest.
Dio vind alles leuk en was zichtbaar blij om weer met zijn
baasje te trainen en te kunnen knuffelen.


Donderdag zijn we een stukje in het dorp Den Burg 
gaan lopen. Aan de lijn. Hij kan al stukjes keurig in aandacht lopen.
Maar natuurlijk  valt er ook veel te snuffelen.

Leuk is dat hij zit of af en blijf nu heel goed kan.
Dat is erg fijn voor de foto's.
Hij wordt al een echt model!


In het bos is het heerlijk genieten.
Van de kleuren (Dio heeft trouwens een mooie schutkleur,
want tussen al die gekleurde bladeren zie je zijn mooie 
bruine vacht amper.
Dus voor foto's zoeken we wat kleur contrasten.


We gaan zo weer lekker naar buiten,
om weer korte stukjes aan de lijn te lopen.

Check de overstekende schapen op de achtergrond!