vrijdag 13 januari 2017

Nieuwe uitdagingen in 2017!

Welkom in 2017.
Een nieuw jaar met nieuwe uitdagingen voor
de begeleiding van therapiehond in training Dio.


De jaarwisseling heeft Dio zonder enige problemen doorstaan.
Begin december schrok hij nog van een knal in de verte.
Richting oudejaarsavond keek hij niet eens meer van op.





Vijf minuten voor de jaarwisseling kreeg hij een enorm groot en lekker bot.
En daar heeft hij zo'n 1.5 uur op liggen te kauwen. 
Wat een heerlijk relaxte hond is Dio toch!


In dit nieuwe jaar,
werken we toe naar de definitieve plaatsing 
van Dio als therapiehond bij zijn baasje.


Wekelijks gaat Dio nu voor een paar uur (en telkens iets langer) naar zijn baasje toe,
om samen met hem te zijn. 

Ik heb een lijstje voor de eigenaar gemaakt.
Met herhaling van oefeningen die wij samen tijdens de begeleiding al deden.
Zowel oefeningen binnen als buitenshuis.
En elke maand krijgen Dio en zijn baasje een gerichte opdracht,
om samen te trainen.
Tijdens de wekelijkse begeleiding bespreken we dan hoe het is gegaan
en werken we verder aan de gehoorzaamheid.



Op zaterdag 7 januari is Dio voor het eerst,
zonder vaste therapiehonden trainer Suzan naar zijn baasje gegaan.
Ik (Suzan) vond het eigenlijk best een beetje spannend.
Normaal ben ik er natuurlijk altijd bij en kan ik bijsturen wanneer dat nodig is.
Ik vertrouw Dio en zijn baasje helemaal dus wist ook zeker dat het goed zou komen.
Dio vertrok vroeg in de middag met zijn rugzakje 
met daarin een vol trainingstasje met lekkers,
zijn kleedje, een piepspeeltje en een lekker bot.

Zo voelt het vast als moeder zijnde, wanneer je kind voor het eerst bij een vriendinnetje gaat spelen...
Gedurende de middag werd ik op de hoogte gehouden van alle vorderingen.
'Suus, Dio en ik hebben samen een rondje gelopen. 
We hebben zit en blijf getraind bij de supermarkt en de slager. 
We hebben ook al een apport spelletje gedaan'.


Super, trotse trainer.

Vijf minuten later: 'Suus, hij vind maar geen rust, wat kan ik daar aan doen?'
'Doe de kleedjes oefening maar.'
'Hoe ging die ook al weer'.
Ik geef uitleg.
Weer vijf minuten later: 'hij ligt nu heel rustig te slapen naast me'.


Want zeg nou eerlijk, 
wat is er lekkerder dan bij je eigen baasje op de bank liggen,
als hij zich niet helemaal lekker voelt!
Dio voldoet nu al prima aan zijn taak als therapiehond!



Ook op de hondenschool blijft Dio goed zijn best doen!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten